پچ پچ

این چند ماه شاید به جز هفته اول مهر، پر بودم از حس های خوب.

حس های بد هم بودند اما ماندگاری حس های خوب خیلی بیشتر بود

حالا اما استرس آخر هفته و کلاسها یک طرف

نزدیک شدن به فصلی که بدترین و بهترین روزهای عمرم را درش تجربه کردم یک طرف دیگه

پچ پچ:

1+ حالم افتضاح خرابه.

2+ استرس درسایی که نتونم از پس شون بر بیام، 

3+ خونه تکونی که سهم من ازش فقط استرس شه (فرصت انجامش احتمالا نیست)

4+ همذات پنداری دیشب

5+ چقدر متاسفم که حتی هوا که بهاری میشه با جیک جیک اول صبح پرنده ها  ناخواسته آشفته میشم

6+ چرا همیشه تغییر هوا حس خاطرات بد رو القا میکنه و اون همه اتفاق خوب انگار که هرگز در همون ایام و روزها نیفتاده؟