پچ پچ

شب قبل آسمان حسابی باریده؛ احتمالا تا صبح. هوا ابری و خنک است. بر خلاف عصرهای ابری، عاشق صبح‎های ابری‎ام که هوای تازه‎ی بارون زده را نفس می‎کشم. کلا زیاد در هوای ابری دلم نمی‎گیرد؛ با آنکه عاشق نور و آفتابم. هوا هنوز سرد است برای باز گذاشتن پنجره ها. به خصوص که سیستم گرمایشی هم خاموش شده باشد. اما پنجره را باز میکنم، هوای تازه و جیک جیک پرنده‎ها تازه میکند وجودم را و از ته دل نفس می کشم این بهار به غایت آرام‎بخش را. هوا شبیه هوای شمال شده؛ به قدری که احساس میکنم اگر از خانه بزنم بیرون و 200 متری به سمت غرب بروم می‎رسم به دریا. چه رویای دل‎انگیزی است

مولانایی:

 راه لـــذت از درون دان نَــــز بــرون   

 ابلهی دان جُسـتن از قصـر و حصون

 آن یکی در کنج زندان، مست و شاد    

و ان دگر در بـاغ، تـرش و بـــی مراد

 لطف شیر و انگبین، عکس دل است    

هر خوشی را آن خوش از دل حاصل است

پچ پچ:

+ دارم تغییر می‌کنم و این را به خوبی و شیرینی احساس می‌کنم. احساسی پر از ستایش به خویشتن مرا قلقلک می‎دهد و می‎خنداند که عجب مهربانی تر و تازه‎ای

+ ساعت 6 بخشی از سپاسگذاری‎هایم را شفاهی انجام داده‌ام؛ میان خواب و بیداری. حالا وقت انجام کتبی آن رسیده. این اولین عادت خوب امسال خواهد بود ان شالله.

+ ای کاش آلاچیق حیاط خانه بغلی زودتر ساخته می‎شد تا صدای این پرج زدن‎ها قطع شود