امروز حالم به غایت خوب است. راستش
دیشب کار بدی کردم اما لحظه خواب از ته دل طلب استغفار کردم به درگاه
الهی. شک ندارم این حال خوش نتیجه همان پشیمانی از ته دل است. قبل ترها هم
این حس را تجربه کرده بودم. حتی به مراتب قوی تر از امروز و این لحظه.
هر بار از ته دل صدایش زدم چنان حالم به خوشی گروید که در پندارم نبود. هربار مطمئن تر از دفعه قبل صدایش زدم.
اینها که میگویم مربوط به همین دو سه سال اخیر است. قبل ترها زیاد ناامید میشدم. اما فردا به خودم نهیب میزدم خدا را صدا زدی شاتوت، کمی صبور باش. با همه ناامیدی نوری از امید ته ته دلم سوسو میزد. و رسید لحظه هایی که رویایی بیش نبود و شک ندارم همین که صدایش کنی اجابت شده ای. منتها تا اجابت را به چه چیز بدانیم. همین که صدایش کنی اجابت شده ای. همان اجابتی که او اجابت میخواند نه آنچه ما ....
پچ پچ:
+ چقدر سخت نگرفتن حال آدم را خوش میکند
- يكشنبه ۱۶ اسفند ۹۴