حقیقتا برنامههای جالبی در فکر دارم برای اینجا. البته برای من جالب است چون چیزی است که سالها دنبالش دویدم و نمیتوانستم به دستش بیاورم. حالا هم هنوز بدست نیاورده ام اما کمی راهش را پیدا کرده ام و میخواستم به کمک اینجا نوشتن و راهی که پیدا کردم به هدفم برسم اما اینقدر همیشه برای کارهایم وقت کم می‌آورم که فکر میکنم اگر شبانه روز 48 ساعت هم بود، فرقی به حال من نمی‌کرد. صبح‌ها تا به خودم بیایم ظهر شده و بعد ازظهرها کمی کسل‌ام. نزدیک عصر هم که وقت آشپزی است و شام و جمع و جور کردن. آنوقت دیگر روز تمام می‌شود و کارهای من به زمین مانده.
این بزرگترین مشکل زندگی من است. این که من هزارتا هدف تعیین میکنم اما برای انجام و رسیدن بهشان وقت ندارم. اصلا نمیفهمم زمان چطور از دستم فرار میکند. گاهی فکر میکنم چند بعدی بودن در زندگی ام یک رویاست. می بینم آدمهایی که به نوعی چند بعدی اند اما چرا من همیشه به یک یا دو جنبه پرداخته ام و نمیشود آنچه میخواهم.
فکر میکنم همه اینها در خودشناسی نهفته است. باید برنامه اینجا را جدی بگیرم و دنبال کنم. دلیل اصلی من از ساختن اینجا پیدا کردن خودم است. باید روزی نیم ساعت هم شده برای خودشناسی وقت بگذارم و حداقل چند روز یک بار اینجا گذارشی از چیزهایی که آموختم و فهمیدم بنویسم . باید جدی باشم خیلی جدی تر از آنچه فکرش را بکنم
- شنبه ۲ مرداد ۹۵
